Interview met Abdelhamid Matmati over zijn werk in de Gentse textielindustrie

Beluister dit fragment uit het interview met Abdelhamid, waarin hij vertelt over de aanwerving voor UCO Braun in Tunesië. Dit fragment maakt deel uit van een uitgebreider interview in het kader van het project 'Hun werk, hun leven. Getuigenissen uit de Gentse textielwereld 1950-2010'.

Abdelhamid Matmati (°1947) werkt rond 1970 in een drukkerij in Tunis, Tunesië wanneer een vrouw van textielorganisatie UCO naar het land afreist om 15 arbeiders voor fabriek UCO Braun te zoeken. Er verschijnt een advertentie in de Tunesische kranten en Abdelhamid schrijft zich in voor het examen.

Hoewel er zo’n 800 andere kandidaten zijn, slaagt hij en vertrekt enkele dagen later al richting België. UCO regelt alles voor de nieuwe textielarbeiders, van de vliegtuigtickets tot de wagen die hen van Zaventem naar Gent brengt en zelfs hun huisvesting. Na een viertal dagen in België gaat Abdelhamid samen met zijn nieuwe collega’s aan de slag in UCO Braun.

Hij komt op de twijnafdeling van de spinnerij terecht, waar hij in ploegen werkt en af en toe van shift wisselt. Het werk is hard en het loon laag, maar Abdelhamid houdt erg van de sfeer in de fabriek en onder de collega’s.

Jaarlijks keert hij naar Tunesië terug, om op vakantie te gaan en zijn familie te bezoeken. De arbeiders kunnen een maand verlof nemen, hoewel de fabriek nooit stilgelegd wordt.

Doorheen zijn 20-jarige loopbaan bij UCO ziet Abdelhamid de textielfabriek sterk moderniseren. Het verschil tussen de fabriek waarin hij ooit startte en die waarin hij uiteindelijk eindigt, is groot. De machines draaien steeds meer automatisch, wat ook een herverdeling van het werk betekent. Tijdens zijn beginjaren in de fabriek nam elke arbeider één machine voor zijn rekening, later moeten er soms 14 machines door één arbeider bediend worden.

Door de modernisatie verbeteren ook de werkomstandigheden in de fabriek. Voor Abdelhamid is dit een goede zaak, want hij krijgt al snel last van het stof dat vrijkomt wanneer de machines draaien. Er wordt een ventilatiesysteem geïnstalleerd om dit probleem op te lossen. Desondanks krijgt Abdelhamid last van duizeligheid en moet hij in 1995 het werk neerleggen. Hij komt op invaliditeit terecht en gaat enkele jaren later met pensioen.

Textielfabriek UCO Braun in Gent, eind 20ste eeuw