Interview met Cyril De Langhe over zijn werk in de Gentse textielindustrie

Beluister dit fragment uit het interview met Cyril, waarin hij vertelt over het ongeluk dat hij tegenkwam in textielfabriek Cotonnière E.J. Braun. Dit fragment maakt deel uit van een uitgebreider interview in het kader van het project 'Hun werk, hun leven. Getuigenissen uit de Gentse textielwereld 1950-2010'.

Cyril De Langhe (°1927) stamt uit een West-Vlaams gezin met 11 kinderen. Hij is 11 jaar wanneer hij samen met zijn ouders, broers en zussen naar Gent verhuist omdat er in zijn geboortestreek geen werk meer te vinden is. In 1941 gaat hij in textielfabriek Filature de Rooigem nv aan de slag; hij start er in de kuisploeg van de kaardenafdeling. Later wordt hij bijslijper aan de kaarden.

Van de naderende oorlog merkt Cyril weinig tijdens zijn werk. Tijdens de Tweede Wereldoorlog blijft de fabriek draaien. Enkel de gebruikte vezels veranderen, van katoen naar de synthetische variant viscose. Na de oorlog wordt er opnieuw katoenvezel verwerkt in de textielfabrieken.

Cyril trouwt in 1946; hun toekomstige zoon Albert is op dat moment al onderweg. Net na het huwelijk neemt het prille gezin z’n intrek in een barak die gezet werd na de Eerste Wereldoorlog. Zeven jaar en een dochter genaamd Rolanda later, wijkt de familie uit naar een huis in Mariakerke.

In 1949 zoekt Cotonnière E.J. Braun een kaardenslijper. Cyril meldt zich aan en wordt in dienst genomen. Enkele jaren later schakelt hij over naar de twijnafdeling, waar hij molenman wordt om het garen aan te maken. Ook zijn zoon Albert en dochter Rolanda komen in deze periode bij hem in de fabriek werken.

Cyril merkt op den duur dat het slechter begint te gaan in de textielfabriek. Er is ook steeds minder werk. Hij gaat op zoek naar een andere job en komt terecht bij bandenfabrikant Bergougnan Belge in Gent. Daar blijft hij werken tot aan zijn pensioen in 1984.

Cyril met een collega aan een twijnmachine.