Interview met Maria Verplancke over haar werk in de Gentse textielindustrie

Beluister dit fragment uit het interview met Maria, waarin ze vertelt over haar functie als sociaal assistent in vlasfabriek La Linière Saint-Sauveur. Dit fragment maakt deel uit van een uitgebreider interview in het kader van het project 'Hun werk, hun leven. Getuigenissen uit de Gentse textielwereld 1950-2010'.

Wanneer Maria Verplancke (°1925) de normaalschool afwerkt, heeft ze nog geen zin om te gaan werken. Omdat ze het op school zo goed doet, kan ze haar vader overtuigen om haar verder te laten studeren. Op die manier volgt Maria tijdens de Tweede Wereldoorlog een opleiding aan de sociale school in Brussel.

In het derde jaar van die opleiding doet ze stage bij het ACW. Op datzelfde moment klopt baron Casier de ter Beken bij haar aanom als sociaal werker in zijn vlasfabriek La Linière Saint-Sauveur in Gent aan de slag te gaan. Maria stemt toe en de textielfabriek wordt zo de eerste fabriek met een sociaal assistent in dienst.

Ze probeert de werkomstandigheden voor het personeel waar mogelijk te verbeteren. Verder verzorgt ze kleine wonden en gaat ze ook op huisbezoek bij arbeiders die ziek zijn. Op die manier schept Maria een band met haar collega’s.

Ze werkt er graag en krijgt veel vertrouwen, inspraak en ruimte voor initiatief. Ze wordt vrij gelaten in alles wat ze doet en zelfs haar uren zijn behoorlijk flexibel, zeker in vergelijking met de strikte uren die typisch zijn voor textielarbeiders.

Rond 1949 doet het gerucht de ronde dat de fabriek de deuren zou moeten sluiten. Maria besluit het heft in eigen handen te nemen en al op zoek te gaan naar een andere job. Doorheen haar textielcarrière heeft ze ook een diploma lichamelijke opvoeding behaald. En wanneer in Gent de sport- en speelpleinen worden opgericht, krijgt Maria de mogelijkheid om directeur te worden. Een kans die ze met beide handen grijpt.

Later trouwt Maria en krijgt ze samen met haar man zes kinderen. Ze besluit om vanaf dan huisvrouw te worden en voor het gezin te zorgen. Maar haar vroegere job in de textielfabriek is ze altijd boeiend blijven vinden en zonder het verval van de textielindustrie zou ze de sector nooit verlaten hebben.

Textielfabriek La Linière Saint-Sauveur in Gent, eind 20ste eeuw.