Interview met Remi Wicke over zijn werk in de Gentse textielindustrie

Beluister dit fragment uit het interview met Remi, waarin hij vertelt over zijn eerste baan in de textielsector. Dit fragment maakt deel uit van een uitgebreider interview in het kader van het project 'Hun werk, hun leven. Getuigenissen uit de Gentse textielwereld 1950-2010'. 

Remi Wicke (°1930) groeit op op een boerderij in Leisele, West-Vlaanderen. Zijn vader bereidt hem volop voor op de overname van het bedrijf, maar Remi blinkt uit op school en wil liever verder studeren. Met de toestemming van zijn vader volgt hij een opleiding tot monteur aan de technische school in Ieper. Remi leert in die periode ook zijn toekomstige vrouw kennen en ze trouwen in 1951.

Zijn eerste baan vindt hij net over de Franse grens, bij vlastextielbedrijf Groep Vanrobaeys. Zijn vrouw wil Ieper echter niet verlaten en Remi stapt over naar textielmachinebedrijf Picanol. De firma is volop bezig met de ontwikkeling van een nieuw type weefgetouw. En wanneer dit moderne getouw na de lancering een succes blijkt te zijn, vallen de bestellingen voor de oudere getouwen stil. Er is niet genoeg werk meer voor het personeel en Remi wordt samen met andere collega’s ontslagen.

Toch laat Picanol de afgedankte werknemers niet aan hun lot over. Remi kan aan de slag bij een zusterbedrijf: weverij Steverlynck in Vichte. Daar wordt hij meestergast onderhoud.

Hij droomt er echter van om in Congo te werken en na wat rondzoeken vindt hij een job als technieker voor het maken van rubber bij Manufacture Congolèse de Caoutchouc. Na een bootreis van drie weken komt Remi in Congo aan. Maar drie jaar later gaat de firma failliet.

Remi keert naar België terug en loopt hier een oud-collega van Picanol tegen het lijf die op het punt staat om naar Congo te vertrekken in opdracht van UCO. Diezelfde week nog stapt ook Remi naar UCO om zich voor te stellen, en wordt er aanvaard.

en dit keer verhuizen ook zijn vrouw en kinderen mee. Hij gaat er aan de slag als technieker in het atelier van UCO Filtisaf, een fabriek waar alle mogelijke textielbewerkingen vertegenwoordigd zijn, van spinnerij tot ververij en veredeling.

In 1962 keren Remi en zijn gezin definitief terug naar België. Hij kan als onderhoudschef klimatisatie starten bij Desmet-Guequier nv en blijft daar werken tot de fabriek, ondertussen overgenomen door UCO, in 1975 sluit. Daarna schuift hij door naar UCO Filature Nouvelle Orléans maar ook deze fabriek moet na verloop van tijd haar deuren sluiten. Remi kan daarna nog een jaar aan het werk bij UCO Rooigem, tot ook hier de boeken neergelegd worden in 1990. Daarna sluit hij zijn diverse textielcarrière af en gaat hij met brugpensioen.

Voormalige textielfabriek UCO Desmet-Guequier in Gent, ca. 1981-1983.