details
-
vervaardiger:
- interviewer | De Baerdemaeker, Marieke |
- geïnterviewde | Ingels, Willem | Wondelgem
- producent | Danse La Pluie
- opdrachtgever | MIAT
- objectnummer: AU00001-002
- objectnaam: mondelinge bron
- datum: 2017-06-23/
#huisvesting #Gent #textiel #2de helft 20ste eeuw #UCO Braun #vakbond #loon #arbeidsorganisatie #Union Cotonnière nv #Galveston nv #UCO Brugge #Brugge #UCO nv #arbeidsmigratie #arbeidsomstandigheden #aanwerving #opleiding #UCO Desmet-Guequier #personeelsbeleid #Desmet-Guequier nv #UCO La Louisiane
Interview met Willem Ingels over zijn werk in de Gentse textielindustrie
Beluister dit fragment uit het interview met Willem, waarin hij vertelt over de arbeidsomstandigheden in UCO Desmet-Guequier. Dit fragment maakt deel uit van een uitgebreider interview in het kader van het project 'Hun werk, hun leven. Getuigenissen uit de Gentse textielwereld 1950-2010'.
Na een driejarige opleiding tot textieltechnicus aan de technische school in Aalst komt Willem Ingels (°1931) terecht in UCO Galveston. Het is de start van een veelzijdige UCO-carrière van 42 jaar. Net als iedere andere werknemer die nieuw in het bedrijf binnenkomt, van administratief medewerker tot directielid, begint Willem met een stage waarbij hij met alle machines leert werken.
Een van de eerste functies die hij bekleedt, is die van efficiëntiechef. Hij voert metingen uit op de werklast van het productieproces in de fabriek om te berekenen waar veranderingen of reorganisaties nodig zijn.
Daarnaast richt hij ook het Vormingscentrum op, wat bij de kaderleden in de smaak valt en voor hem de deur opent naar andere UCO-fabrieken en nieuwe verantwoordelijkheden.
Wanneer hij in 1964 vertrekt bij UCO Galveston, wordt hij tijdens de volgende twee decennia uitgestuurd naar UCO Desmet-Guequier, UCO La Louisiane, UCO Brugge en UCO Braun. Hij sluit zijn carrière in 1996 af als algemeen personeelsdirecteur van UCO.
Tijdens zijn loopbaan komt Willem vaak in aanraking met de vakbonden, met wie hij discussies voert over onder meer reorganisaties die hij wil invoeren. Toch heerst er een goede verstandhouding tussen de UCO-directie en de vakbonden.
Willem ziet tijdens zijn carrière ook de eerste gastarbeiders naar de textielfabrieken trekken, hoofdzakelijk Turken en Marokkanen. Hij verwelkomt ze graag bij UCO en houdt er talloze uitstekende werkkrachten aan over.
Onthaal- en Vormingscentrum in een textielfabriek van UCO, ca. 1980.