details
-
vervaardiger:
- interviewer | Boers, Hans
- geïnterviewde | Arnou, Luc | Nieuwpoort
- producent | Geheugen Collectief vzw - Historisch Onderzoeksbureau
- opdrachtgever | Industriemuseum
- objectnummer: AU00009-018
- objectnaam: mondelinge bron
- datum: 2023-04-28
#Gent #metaal #textiel #einde 20ste eeuw #begin 21ste eeuw #3de kwart 20ste eeuw #vakbond #General Electric Company #arbeidsveiligheid en welzijn #onderwijs en opleiding #Vynckier Frères & Compagnie SA #werkrelaties #automatisering #arbeider #functieomschrijving #Rabot - Blaisantvest #elektrische bouw #Liebaert Marcel nv #Asea Brown Boveri (ABB)
Interview met Luc Arnou over zijn werk in de Belgische metaalindustrie
Beluister dit fragment uit het interview met Luc, waarin hij vertelt over zijn eerste werkdag bij Vynckier in Gent. Dit fragment maakt deel uit van een uitgebreider interview in het kader van het project 'Hun werk, hun leven. Getuigenissen uit de metaalindustrie (1970-2020)'.
Luc Arnou (°1958) woont bijna zijn hele leven in Deinze, waar hij aan het Vrij Technisch Instituut (VTI) een A2-diploma mechanica behaalt. Na zijn legerdienst en een korte tewerkstelling in lokaal textielbedrijf Liebaert Marcel nv, hoort hij via zijn vader dat het Gentse bedrijf Vynckier mensen zoekt. Dit familiebedrijf maakt elektromechanische onderdelen voor alledaags gebruik, zoals stopcontacten en zekeringen, maar ook voor onder andere de ruimtevaart. Luc meldt zich aan en wordt na een korte rondleiding aangenomen.
De rondleiding is niet echt uitnodigend, maar in de naweeën van de economische crisis van de jaren 1970 is elke job van waarde. Luc gaat in 1978 aan de slag als ‘décolteur’, iemand die Zwitserse ‘décolteuses’ bedient. Dat zijn machines die ook in de horloge-industrie gebruikt worden om kleine metalen onderdelen te fabriceren. Op de werkvloer is het luid, vuil en wordt op dat moment weinig aandacht aan veiligheid besteed. Zo roken de werknemers boven emmers van trichloorethyleen, een giftig ontsmettingsproduct.
Vynckier wordt rond 1990 overgenomen door het Amerikaanse General Electric. Door het opgaan in een grote multinational verandert de bedrijfscultuur grondig. Alles wordt moderner en veiliger, maar de werkzekerheid daalt. Luc is intussen bediende geworden. Hij werkt eerst op de afdeling plaatbewerking en daarna op de ‘galvano’, waar metaal wordt vernikkeld, verchroomd, vertind … Op die laatste afdeling worden veel schadelijke stoffen gebruikt en is het ongezond werken. Luc leidt er een klein team. Hij engageert zich als militant en later als syndicaal afgevaardigde voor het ACV. Na een nieuwe overname door het Zweedse ABB gaat Luc op 63-jarige leeftijd met pensioen, in het kader van een herstructurering die hij zelf mee onderhandelt.
Luc heeft belangrijke evoluties in de sector vanaf het begin meegemaakt, zoals de overgang van mechanische naar computergestuurde machines en de toenemende aandacht voor gezondheid, veiligheid en milieu.
Fabrieksgebouwen gelegen aan de Nieuwevaart in Gent, vanaf 1937 gebruikt door Vynckier Frères & Compagnie SA. Foto, 1980. F09633 - Collectie Industriemuseum