details
-
vervaardiger:
- interviewer | Boers, Hans
- geïnterviewde | Vanhoudt, Walter | Reet
- producent | Geheugen Collectief vzw - Historisch Onderzoeksbureau
- opdrachtgever | Industriemuseum
- objectnummer: AU00009-007
- objectnaam: mondelinge bron
- datum: 2023-07-03
#metaal #einde 20ste eeuw #begin 21ste eeuw #3de kwart 20ste eeuw #arbeidsorganisatie #productieproces #arbeidsomstandigheden #automatisering #arbeider #functieomschrijving #metaalconstructie #machinebouw #Atlas Copco #Wilrijk (Antwerpen) #elektrische bouw #Boomse metaalwerken #Boom
Interview met Walter Vanhoudt over zijn werk in de Belgische metaalindustrie
Beluister dit fragment uit het interview met Walter, waarin hij vertelt hoe hij bij de Boomse Metaalwerken is terechtgekomen. Dit fragment maakt deel uit van een uitgebreider interview in het kader van het project 'Hun werk, hun leven. Getuigenissen uit de metaalindustrie (1970-2020)'.
Walter Vanhoudt (°1949) groeit op in Boom als enig kind van twee steenbewerkers, een beroep dat veel van zijn streekgenoten uitoefenen. Zijn moeder vindt het werk in de steenbakkerij echter te zwaar en hoopt dat haar zoon iets anders kan doen. Na enkele weken vakantiewerk in de sector is Walter daar ook van overtuigd. Aan de Provinciale Technische School van Boom volgt hij een A4 mechanica, met als specialisatie gereedschapsmaker.
Walter werkt eerst enkele maanden bij een klein bedrijf dat speeltuigen maakt, zoals metalen schommels. Op zijn 17de kan hij aan de slag bij de Boomse Metaalwerken. Het is een groot bedrijf met tot wel 1000 arbeiders, dat kranen, bruggen en kleinere metalen objecten maakt. Onder andere de kranen in de haven van Matadi in Belgisch-Congo komen uit Boom. Het bedrijf heeft ook een eigen gieterij. Walter werkt eerst in de gereedschapsmakerij, waar hij onder meer gereedschap maakt voor zijn voormalige technische school. Hij evolueert naar een soort manusje-van-alles en eindigt als magazijnier.
Walter ervaart de Boomse Metaalwerken als een ouderwets bedrijf met een verouderd machinepark. Het werken is er wel aangenaam. Er is geen ploegenarbeid en de focus ligt op kwaliteit in plaats van op productiviteit. Vanaf de jaren 1970 werken er veel mensen met een migratieachtergrond, vooral in de kapperij, waar bramen worden afgeslepen. Het is erg vuil en zwaar werk. Veel aandacht voor veiligheid is er niet, maar een eigen verpleegdienst is wel aanwezig. In 1983 gaat de Boomse Metaalwerken failliet.
Het enige bedrijf in de regio dat de afgedankte metaalarbeiders opneemt, zij het met tijdelijke contracten, is Atlas Copco. Na vijf tijdelijke contracten kan Walter er vast in dienst blijven. Het bedrijf is moderner, maar dat maakt het werk ook stressvoller. Alles wordt getimed en productiviteit wordt hoog in het vaandel gedragen. Walter doet er verschillende functies, zoals bediener van een radiaalboormachine en ‘sableren’ of zandstralen. Wanneer dat laatste te zwaar wordt, stapt hij over naar de montage van koelers en wordt ook magazijnier. Op zijn 58ste gaat Walter met brugpensioen.
Transport van een metaalconstructie door Boomse metaalwerken, jaren 1960. Collectie Beeldbank Ten Boome