Interview met Lucien Stoppele over zijn werk in de Belgische metaalindustrie

Beluister dit fragment uit het interview met Lucien, waarin hij vertelt over zijn start als veertienjarige bij de Société Anonyme des Usines Métallurgiques du Hainaut. Dit fragment maakt deel uit van een uitgebreider interview in het kader van het project 'Hun werk, hun leven. Getuigenissen uit de metaalindustrie (1970-2020)'.

Lucien Stoppele (°1938) wordt geboren in Erquelinnes, Henegouwen in een gezin van Italiaanse immigranten. Wanneer twee jaar later de Tweede Wereldoorlog uitbreekt, besluit het gezin Stoppele terug te keren naar hun land van oorsprong. Na het einde van de oorlog zetten ze echter opnieuw koers naar België. De aanpassing is klein aangezien het gezin hier reeds voor de oorlog een hele tijd woonde en zijn ouders de Franse taal al machtig zijn.

Lucien is veertien jaar wanneer hij aan de slag gaat bij de Société Anonyme des Usines Métallurgiques du Hainaut. Deze staalfabriek is ook de werkplaats van zijn vader en wordt in 1981 overgenomen door Cockerill-Sambre. Lucien komt terecht in de staalwalserij, waar hij zijn hele loopbaan werkt als hulp van de walser.

Zijn job ervaart Lucien als licht maar gevaarlijk werk, waarbij ongelukken onvermijdelijk zijn. De sfeer zit echter goed en de collega’s gaan vriendschappelijk met elkaar om.

Later, net voor de overname van de fabriek door staalproducent Cockerill-Sambre, sluit de walserijafdeling en wordt Lucien ingezet in de bedrijfsarchieven. Wanneer dat archief geordend is, kan hij in 1988, op vijftigjarige leeftijd, op vervroegd pensioen.

Tijdens zijn pensioen begint Lucien te schilderen. De ijzer- en staalindustrie zijn voor hem een geliefd en regelmatig wederkerend onderwerp. Algauw ontpopt hij zich in zijn regio tot een gekend kunstschilder.

Schilderij door Lucien Stoppele. Industrieel landschap met de Usines Métallurgiques du Hainaut (UMH) te Couillet, Charleroi. Olieverf op doek, 2009. Collectie Lucien Stoppele. Foto © Patrick Viaene