Interview met Bernard Vandewiele over zijn werk in de Belgische metaalindustrie

Beluister dit fragment uit het interview met Bernard, waarin hij vertelt over het aandeel vrouwelijke werknemers in de harderij. Dit fragment maakt deel uit van een uitgebreider interview in het kader van het project 'Hun werk, hun leven. Getuigenissen uit de metaalindustrie (1970-2020)'.

Bernard Vandewiele (°1951) wordt geboren in Marke nabij Kortrijk, in een gezin van vlasboeren- en handelaren. Die achtergrond bezorgt hem zijn arbeidsethos van hard werken en vooruit kijken.

Hij studeert burgerlijk ingenieur materiaalkunde aan de Rijksuniversiteit Gent. Wanneer hij in 1974 afstudeert, zijn er weinig vacatures door de oliecrisis. Bernard gaat daarom aan de slag als assistent aan het departement natuurkunde van de KU Leuven, waar hij studenten helpt begeleiden en mee proeven opzet. Als metaalkundige is hij een buitenbeentje onder de fysici, maar hij doet het werk graag.

Bernard heeft echter geen academische ambities. Daarom begint hij in 1978 bij Volvo Cars Sint-Truiden (VCST). Die firma is enkele jaren eerder opgericht door vrachtwagenfabrikant DAF en in handen van Volvo Cars. Het bedrijf maakt onderdelen voor transmissies in de automobielsector. Bernard werkt er aanvankelijk als ingenieur voor speciale processen in het labo, met een focus op de verharding van hun producten, de fase tussen de zachte en de harde verspaning. Vanaf het einde van de jaren 1980 bouwt hij de harderij van VCST uit als een aparte onderneming, de Surface Treatment Company (STC). Die leidt hij vanaf 2002 als directeur. Als lid van het algemene directieteam van VCST is hij ook betrokken in de opstart van hun buitenlandse fabrieken, zoals deze in Mexico en Roemenië.

Bernard ontwikkelt doorheen zijn carrière een grote expertise in verharding en warmtetechnieken. Van een ‘donker hoekje’ in de hoofdfabriek van VCST groeit de harderij uit tot een zelfstandige afdeling met meer dan 100 werknemers, die werken in een ploegensysteem. Bernard schoolt zichzelf regelmatig bij door naar congressen te gaan en heeft een breed netwerk. Zo is hij in 1985 medeoprichter, en nog steeds voorzitter, van de Belgisch-Nederlandse Vereniging voor Warmtebehandelingstechniek, die kennisdeling en netwerking binnen dat veld bevordert. Bernard gaat in 2011 op pensioen bij STC, maar blijft daarna actief als zelfstandig consultant. Zo voert hij nog regelmatig audits uit in de luchtvaartindustrie.

Poldihamer met kogel van het merk Poldi om hardheid van metalen te meten. V40023 - Collectie Industriemuseum