Interview met Gaetano Lauricella over zijn werk in de Belgische metaalindustrie

Beluister dit fragment uit het interview met Gaetano, waarin hij vertelt over zijn aanwerving bij Ford Genk kort na zijn aankomst in België. Dit fragment maakt deel uit van een uitgebreider interview in het kader van het project 'Hun werk, hun leven. Getuigenissen uit de metaalindustrie (1970-2020)'.

Gaetano Lauricella (°1953) wordt geboren in een boerengezin in Racalmuto, een dorp in het zuiden van Sicilië. Hij gaat er naar school en start daarna met de opleiding elektromechanica in provinciehoofdplaats Agrigento. Het derde jaar valt hem echter te zwaar en hij zet zijn studies stop.

Twee van zijn ooms werken in Maasmechelen en komen regelmatig op vakantie in het dorp. Zij stimuleren Gaetano om ook naar België te komen. Op zijn 17de trekt hij via Rome met de trein naar Hasselt en neemt daar een taxi naar een van zijn ooms in Maasmechelen. Enkele dagen na zijn aankomst kan hij aan de slag bij Ford Genk. Hij zal er 35 jaar werken. In de tussentijd verhuist hij van Maasmechelen naar Genk samen met zijn vrouw, die ook korte tijd bij Ford werkte.

Gaetano beoefent diverse functies doorheen zijn carrière bij Ford. Hij begint in de persafdeling, waar het werk fysiek zwaar is. Vervolgens komt hij aan de assemblagelijn terecht, waar hij onder meer de autolichten aansluit en de ‘hemel’, het doek dat het plafond van de auto bedekt, bevestigt. Het leeuwendeel van zijn carrière brengt hij door met het leggen van bekabeling in auto’s. Zijn Nederlands is aanvankelijk onbestaande, net zoals dat bij alle net aangekomen Italiaanse werknemers het geval was. Door consequent de taal te spreken boekt Gaetano snel vooruitgang.

Gaetano werkt afwisselend in ochtend- en middagposten. Hoewel het werk niet gevaarlijk of fysiek zwaar was, komt er wel veel stress bij kijken. Het tempo aan de band ligt hoog, en het aansluiten van bekabeling is een complex en precies werkje. De verkrampte houdingen die hij vaak moet aannemen, beginnen na een tijd hun tol te eisen van zijn lichaam. Vanaf de jaren 1990 kan hij de werkdruk temperen door tweemaal per week avondonderwijs te volgen volgens een systeem van kredieturen. Zo behaalt hij diploma’s Nederlands, Engels en informatica. Zijn gezondheidsproblemen blijven echter aanhouden, waardoor hij in zijn laatste beroepsjaren deels medisch ongeschikt wordt verklaard en lichter werk krijgt als chauffeur. In 2003 kan hij op brugpensioen gaan.

Gaetano is vakbondslid maar nooit syndicaal actief. Hij herinnert zich wel veel stakingen omwille van werkdruk of economische onzekerheid. Zo is er in 2003 een staking, waardoor zijn pensionering enige vertraging opliep. Niettemin is hij tevreden met zijn loopbaan bij Ford, waar hij naar eigen zeggen de beste periode van het bedrijf heeft meegemaakt.

Zicht op Ford Genk in 2006. Wikimedia Commons