Interview met Guido Houwen over zijn werk in de Belgische metaalindustrie

Beluister dit fragment uit het interview met Guido, waarin hij vertelt over de uitdagingen die hij ervaart in het contact met collega’s wanneer hij leidinggevende wordt. Dit fragment maakt deel uit van een uitgebreider interview in het kader van het project 'Hun werk, hun leven. Getuigenissen uit de metaalindustrie (1970-2020)'.

Guido Houwen (°1958) groeit op in De Klijte, een dorpje in Heuvelland. Zijn moeder werkt in een Franse spinnerij, zijn vader bij een van de grootste werkgevers in de regio: weefgetouwenbouwer Picanol. Als enige zoon moet Guido een stiel leren en mechanica ligt door de werkplaats van zijn vader voor de hand. Aan het Vrij Technisch Instituut (VTI) in Ieper behaalt Guido een A3 in mechanica. Na zijn afstuderen in 1975 kan hij meteen bij Picanol beginnen. Net als bij zijn studiekeuze zijn het Guido’s ouders die hierover beslissen.

Guido krijgt een plek in de gieterij. Op zijn eerste dag is hij ervan overtuigd dat hij niet lang zal blijven. Het was er heel warm en vuil. Hij komt terecht op de afdeling kwaliteitscontrole, waar hij de gietstukken controleert. Het vooruitzicht om door te groeien, doet Guido beslissen om in de gieterij te blijven. Via een intern examen schopt hij het tot voorman en promoveert later tot arbeidsanalist en supervisor. De laatste jaren van zijn loopbaan is hij kwaliteitsingenieur, een minder belastende job.

Het werk in de gieterij is fysiek zwaar en ongezond. Aanvankelijk is het vooral handenarbeid, dat exclusief door mannen wordt gedaan. Gaandeweg wordt er meer gerobotiseerd en sinds heel recent werken ook vrouwen in de gieterij. In Guido’s beginjaren is het hiërarchisch onderscheid tussen de werknemers visueel zichtbaar. Zo promoveert hij van de groene overall van de arbeiders naar de grijze stofjas van de voorman. In het begin heeft Guido het er moeilijk mee om plots leidinggevende te zijn. Hij merkt dat zijn collega’s hem anders behandelen. De variatie en verantwoordelijkheid die bij leidinggevende functies horen, bevallen hem echter wel. Daarnaast blijft hij zich bijscholen, onder meer aan de universiteit van Gent, waar in het gieterijcentrum cursussen worden gegeven.

Guido werkt zijn hele carrière tot aan zijn pensioen in 2023 bij Picanol. De gieterij heet vanaf de jaren 1980 Proferro, maar blijft onderdeel van Picanol. Ze produceren ook stukken voor externe klanten, zoals Caterpillar en Atlas Copco.

Proferro, de industriële gieterij van weefgetouwenbouwer Picanol, beschikt over een geautomatiseerde giet- en vormlijn. Sinds 2019 plaatst deze robot de kern voor een hol gietstuk in de vormkast. Foto Marc Wallican, 2021. Collectie Picanol Group