Interview met Raymond Verbinnen over zijn werk in de Belgische metaalindustrie

Beluister dit fragment uit het interview met Raymond, waarin hij vertelt over het belang van de vriendenkring bij ArcelorMittal om collega’s te leren kennen in het gigantische bedrijf. Dit fragment maakt deel uit van een uitgebreider interview in het kader van het project 'Hun werk, hun leven. Getuigenissen uit de metaalindustrie (1970-2020)'.

Raymond (°1962) is een geboren en getogen Gentenaar uit een arbeidersgezin. Hij volgt middelbaar onderwijs aan het Don Bosco Technisch Instituut in Sint-Denijs-Westrem. Daarna werkt hij 3,5 jaar als scheepselektricien bij de Belgische zeemacht, maar kan niet de wereld rondreizen zoals hij had gehoopt. Raymond maakt de overstap naar de privésector en komt terecht bij SIDAC, nu AMCOR, een plasticbedrijf dat verpakkingen maakt voor voedingswaren.

Via zijn schoonfamilie gaat hij niet veel later aan de slag bij SIDMAR, waar hij uiteindelijk in verschillende functies zal werken. Hij start als kraanbestuurder in de haven en werkt achtereenvolgens als kraanman in de warmwals, als ‘kelderman’ in de cokesfabriek en tot aan zijn pensioen in 2023 in de sinterfabriek. Vooral in de cokesfabriek, waar het altijd 45°C is, is het werk zwaar en onveilig. Volgens Raymond zorgt zo’n gevaarlijke job er wel voor dat de band tussen collega’s ontzettend hecht is. Ongevallen gebeuren vooral door onoplettendheid, wanneer het werk een routine is geworden.

SIDMAR, later Arcelor en uiteindelijk ArcelorMittal, is een gigantisch bedrijf. Op een bepaald moment komen dagelijks elf eigen bussen met arbeiders uit heel Vlaanderen en daarbuiten toe voor de verschillende ploegdiensten. Er zijn twee ‘infirmeries’, een eigen brandweer en talrijke sport- en andere clubs.

Omdat zijn familie liberaal is, sluit Raymond zich aan bij de ACLVB. Al snel merkt hij dat hij zich meer kan vinden in de standpunten van de socialistische vakbond en stapt over naar het ABVV. Hij wordt er ook afgevaardigde. In die hoedanigheid strijdt hij mee voor een speciaal statuut voor de staalarbeiders, zoals ook de mijnwerkers hadden, maar dat is er niet gekomen. Raymond gaat op pensioen in 2023 en kijkt met dankbaarheid terug op de organisatie die hem tijdens zijn carrière zoveel kansen heeft geboden.

Raymond met een vlag van vakbond ABVV op het terrein van het toenmalige Sidmar. F10866-001 - Collectie Industriemuseum