Een mechanisch telefoongeheugen
Het Duitse bedrijf Telerapid GmbH (Gesellschaft mit beschränkter Haftung, ofwel bvba) brengt in de jaren 1930 een mechanisch telefoongeheugen op de markt dat tot 50 telefoonnummers kan bewaren.
De Telerapid uit de collectie van het Industriemuseum dateert vermoedelijk uit 1947. Het is een bakelieten doos met aan de bovenzijde een schuifregelaar of ruiter die langs twee registers met contactpersonen op en neer schuift. Door de hendel aan de voorzijde van het apparaat in te duwen wordt een veer geactiveerd. Deze levert de nodige energie om een inwendige cilinder - samengesteld uit koperen getande schijfjes – rond te draaien. De getande schijfjes vormen het eigenlijke geheugen van het toestel. Zo is er per oproepnummer een schijfje. De vijftig schijfjes hebben elk 91 tanden. Het programmeren van de Telerapid is dan ook vrij omslachtig. Het oproepnummer wordt omgezet in pulsen. Met een bijgeleverde tang worden - afhankelijk van de opeenvolging van die pulsen - enkele van de tanden op het schijfje afgebroken. De overgebleven tanden veroorzaken bij het ronddraaien van de cilinder de nodige pulsen om het nummer te herkennen. Verandert je contactpersoon plots van telefoonnummer, dan dient het werk volledig te worden overgedaan. Gelukkig zijn de relaties in de jaren 1930 standvastiger dan vandaag de dag.